Ο Αντωνάκος από τις αρχές της δεκαετίας του 1960 ξεκινά να χρησιμοποιεί το νέον, υλικό που έκτοτε πρωταγωνιστεί στο έργο του. Το White Cube with Blue and Red Neon [Λευκός κύβος με γαλάζιο και κόκκινο νέον], του 1982, είναι από τα πρώτα έργα που σηματοδοτούν μια αλλαγή στον τρόπο με τον οποίο ο καλλιτέχνης χειρίζεται το συγκεκριμένο υλικό, καθώς για πρώτη φορά τοποθετεί τους σωλήνες νέον χωρίς να είναι ορατοί. Το περιρρέον φως που εκπέμπεται, σαν φωτοστέφανο ή αύρα γύρω από τη σιλουέτα του αντικειμένου, προσδίδει στο έργο έναν χαρακτήρα πνευματικότητας. Ο καλλιτέχνης χρησιμοποιεί την ίδια πρακτική για να δημιουργήσει την χαρακτηριστική σειρά των Panels, της δεκαετίας του 1980, όπως το τετράπτυχο Remembrance [Ανάμνηση], 1987-89.

Ο χώρος και η τοποθέτηση του έργου μέσα του, καθώς και η σχέση του έργου με τον θεατή, είναι κι εδώ πρωταρχικής σημασίας, όπως και στο μεγαλύτερο μέρος του έργου του Αντωνάκου.

Ελένη Γανίτη